Normal Hayatımda Öfkeden Beslenen Biriyim
Bir kadına kendisini tanımadığı için kafa attığı söylenen Hayko: Kafa atma gibi bir şey yok, olsa hastanelik olur. Önce "50 bin lira verin, çözeriz" dediler, şantaja boyun eğmeyince de kampanya başlattılar. Adım dayakçıya çıktıysa; ne güzel hadlerini bilirler!
Kadın dövdüğü iddiasıyla bir süredir gündemde olan rock'çı Hayko Cepkin; olayın iç yüzünü a Haber'deki 'Jurnal' programında anlattı:
Kendi organizasyonumuzla yaptığımız, çoğunluğu tanıdıklardan oluşan bir parti sonrası; iki genç erkek arkadaş gelip benimle tokalaştı. O sırada uzaktan sağa sola yalpalayarak bir kız geldi. 'Kim bu be? ' diyerek ve ırkçı bir jargon kullanarak 'Bunun mu elini sıkıyorsunuz? ' dedi ve yakama yapıştı. Gayet sarhoştu. Yakama yapışınca, arkadaşlarımız onu oradan aldılar, zaten ayakta duracak hali yoktu. Herhangi bir darp olmadı.
SORUŞTURMA BAŞLATILDI
Bu olay, 'Kim bu be? ' lafına alınıp kafa attığım şeklinde basına yansıdı. Kafa atma, tekmeleme gibi bir şey söz konusu olsa, hastanelik olur. Öyle bir şey yok! Sabah darp raporu alınmış; belli ki yönlendirilmiş. Önce '50 bin lira verirseniz, çözeriz ' dediler. Bizim bu şantaja boyun eğmeyeceğimizi anlayınca, böyle bir kampanya başlattılar. Ben dava açtım, soruşturma başlatıldı.
BU YAMUK BİR BAKIŞ ACISI
(Soru üzerine) 2007'de trafikte birinin ayağını kırdığım sebebiyle, 11 bin liraya tazminat cezasına çarptırıldım. Şahıs, kapıyı açıp motorumu devirdi. Ardından gelişen küfürlü olaylar neticesinde, şahsın bana attığı tekmeyi tuttum ve düşme sonucu ayağı kırıldı. Sağlık raporlarında, o kişinin daha önce aynı bacaktan defalarca ameliyat olduğu ortaya çıktı. 11 bin lirayı ödeyeceğim.
Barda seyirci dövdüğüm de iddia edildi. İnsan, seyircisini dövmez. Adım dayakçıya mı çıktı? Ne güzel, hadlerini bilirler. Sekiz senede iki davalık olayım var ama yüzleri aşmış sosyal sorumluluk projem de var. Yaşadığım iki kötü olayı yansıtmak, yamuk bir bakış açısı...
BEN ÖFKEDEN BESLENEN BİRİYİM!
Öfke kontrolüyle ilgili bir sıkıntım yok; ben kum torbası mıyım. Biri bana saldırınca, ne yapmam gerekiyor acaba?
Yıllardır bu tür ırkçı söylemlerle karşılaştım. Ne şekilde, nasıl davranacağımı bilirim. Kimlik derdim yok! Albümüm çıktığı günden itibaren daha ağır şeylerle de karşılaştım.
Ermenice şarkı söylememem özel bir tercih değil. 8 yıl kilise korosunda söyledim şimdi Türkçe söylemeyi seçtim.
Öfkeden çok hoşlanıyorum ben. Normal hayatımda öfkeden beslenen biriyim. Müzik dilim de öfkelidir. Yapıcı anlatım dilinin insanlar üzerinde etkisi yok; kaba söylemleri tercih ediyorum.
Kendi organizasyonumuzla yaptığımız, çoğunluğu tanıdıklardan oluşan bir parti sonrası; iki genç erkek arkadaş gelip benimle tokalaştı. O sırada uzaktan sağa sola yalpalayarak bir kız geldi. 'Kim bu be? ' diyerek ve ırkçı bir jargon kullanarak 'Bunun mu elini sıkıyorsunuz? ' dedi ve yakama yapıştı. Gayet sarhoştu. Yakama yapışınca, arkadaşlarımız onu oradan aldılar, zaten ayakta duracak hali yoktu. Herhangi bir darp olmadı.
SORUŞTURMA BAŞLATILDI
Bu olay, 'Kim bu be? ' lafına alınıp kafa attığım şeklinde basına yansıdı. Kafa atma, tekmeleme gibi bir şey söz konusu olsa, hastanelik olur. Öyle bir şey yok! Sabah darp raporu alınmış; belli ki yönlendirilmiş. Önce '50 bin lira verirseniz, çözeriz ' dediler. Bizim bu şantaja boyun eğmeyeceğimizi anlayınca, böyle bir kampanya başlattılar. Ben dava açtım, soruşturma başlatıldı.
BU YAMUK BİR BAKIŞ ACISI
(Soru üzerine) 2007'de trafikte birinin ayağını kırdığım sebebiyle, 11 bin liraya tazminat cezasına çarptırıldım. Şahıs, kapıyı açıp motorumu devirdi. Ardından gelişen küfürlü olaylar neticesinde, şahsın bana attığı tekmeyi tuttum ve düşme sonucu ayağı kırıldı. Sağlık raporlarında, o kişinin daha önce aynı bacaktan defalarca ameliyat olduğu ortaya çıktı. 11 bin lirayı ödeyeceğim.
Barda seyirci dövdüğüm de iddia edildi. İnsan, seyircisini dövmez. Adım dayakçıya mı çıktı? Ne güzel, hadlerini bilirler. Sekiz senede iki davalık olayım var ama yüzleri aşmış sosyal sorumluluk projem de var. Yaşadığım iki kötü olayı yansıtmak, yamuk bir bakış açısı...
BEN ÖFKEDEN BESLENEN BİRİYİM!
Öfke kontrolüyle ilgili bir sıkıntım yok; ben kum torbası mıyım. Biri bana saldırınca, ne yapmam gerekiyor acaba?
Yıllardır bu tür ırkçı söylemlerle karşılaştım. Ne şekilde, nasıl davranacağımı bilirim. Kimlik derdim yok! Albümüm çıktığı günden itibaren daha ağır şeylerle de karşılaştım.
Ermenice şarkı söylememem özel bir tercih değil. 8 yıl kilise korosunda söyledim şimdi Türkçe söylemeyi seçtim.
Öfkeden çok hoşlanıyorum ben. Normal hayatımda öfkeden beslenen biriyim. Müzik dilim de öfkelidir. Yapıcı anlatım dilinin insanlar üzerinde etkisi yok; kaba söylemleri tercih ediyorum.
