Şahin Irmak'tan samimi açıklamalar
'Entelköy Efeköy'e Karşı' adlı filmde rol alan Şahin Irmak "Güldürmek, yakışıklı olmaktan çok daha değerli. Aynı zamanda da afrodizyak. Başka bir orgazm o" dedi
Çok Güzel Hareketler Bunlar'da canlandırdığı 'Hıyarlı Baba' tiplemesi ile ünlenen, son olarak 'Entelköy Efeköy'e Karşı' adlı filmde rol alan Şahin Irmak; Mecmua dergisine samimi açıklamalar yaptı.
İşte anlattıkları:
'Entelköy Efeköy'e Karşı'nın senaryosunu okuduğum zaman çok güldüm. Çok kıymetli bir senaryo olduğu ilk 10 sayfasında belliydi. Bir oyuncu için de 'Muhtar Ali' çok iştah kabartan bir roldü...
Rol aldığım 'Aşağı Yukarı Yemişliler' dizisini aslında kanal devam ettirmek istiyordu. Çünkü reytingler düşük değildi. Ama hayal ettiğimiz gibi olmayınca, biz bitirmek istedik.
ÇİRKİNLEŞİYORUZ!
Oyuncular kendini güzel görmek ister; perdede, ekranda... Ama bunu yaparken oyunculuk adına bazı şeyleri de pas geçer. Bununla ilgili Demet Akbağ'ın "Biz komedyenler ne kadar çirkinleşirsek, o kadar güzelleşiriz" diye bir öğüdü vardı. Biz de bundan yola çıkarak hep çirkinleşmeye çalıştık.
'Hıyarlı Baba' olarak sahneye ilk çıktığımda utandığımı itiraf etmeliyim. "Bu ne ya, böyle çıkamam" dedim. Kafada takke, gözde gözlük, üzerimde bir içlik... Güzel güzel kızlar gelip izliyor bizi... "Yapmayalım" derken beni sahneye attılar. Sonra baktım; güldürmek, yakışıklı olmaktan daha değerli. Güldürmek aynı zamanda afrodizyak... Başka bir orgazm o. Güldürdüğünü anladığın an; gerisi yalan oluyor.
'Sahnede nerede duruyorum?', 'Güzel mi görünüyorum?' gibi kaygılar silinip gidiyor.
Kameralarla tanışana kadar ben kendimin farkında değildim. İnsanlar beni tanıyorlar falan... Mesela; yemekhanede bakanlara "Ne bakıyorsun?" diye sert çıktığım oluyordu. Onlar "Ağabey, seni tanıyoruz işte" falan deyince "Aaa, pardon" diyordum. Anlayacağınız uzunca bir süre ben onu algılayamadım.
TV'DE DRAM...
Ben genç, İstanbul'da yaşayan, mesleği olan bir insanım... Haliyle bir sürü de kız arkadaşım var. Ama ne zaman, nerede bir kamera görüntülese, yanımdaki sevgilim oluyor. En yakın arkadaşım daha yeni evlendi. En az beş kere bizi sevgili diye yazdılar. En son kızın annesi aradı "Doğru mu?" diye...
Ünlü olduktan sonra özgürlüğümü kaybettim. Bu konuyu arkadaşlarımızla çok tartışıyoruz. Birey olmaktan çıkıyorsunuz.
Televizyona en azından bir yıl bulaşmak istemiyorum. Eğer bir şekilde televizyona iş yapacak olursam da komedi olmayacak. İyi bir dramada oynamak istiyorum.
İşte anlattıkları:
'Entelköy Efeköy'e Karşı'nın senaryosunu okuduğum zaman çok güldüm. Çok kıymetli bir senaryo olduğu ilk 10 sayfasında belliydi. Bir oyuncu için de 'Muhtar Ali' çok iştah kabartan bir roldü...
Rol aldığım 'Aşağı Yukarı Yemişliler' dizisini aslında kanal devam ettirmek istiyordu. Çünkü reytingler düşük değildi. Ama hayal ettiğimiz gibi olmayınca, biz bitirmek istedik.
ÇİRKİNLEŞİYORUZ!
Oyuncular kendini güzel görmek ister; perdede, ekranda... Ama bunu yaparken oyunculuk adına bazı şeyleri de pas geçer. Bununla ilgili Demet Akbağ'ın "Biz komedyenler ne kadar çirkinleşirsek, o kadar güzelleşiriz" diye bir öğüdü vardı. Biz de bundan yola çıkarak hep çirkinleşmeye çalıştık.
'Hıyarlı Baba' olarak sahneye ilk çıktığımda utandığımı itiraf etmeliyim. "Bu ne ya, böyle çıkamam" dedim. Kafada takke, gözde gözlük, üzerimde bir içlik... Güzel güzel kızlar gelip izliyor bizi... "Yapmayalım" derken beni sahneye attılar. Sonra baktım; güldürmek, yakışıklı olmaktan daha değerli. Güldürmek aynı zamanda afrodizyak... Başka bir orgazm o. Güldürdüğünü anladığın an; gerisi yalan oluyor.
'Sahnede nerede duruyorum?', 'Güzel mi görünüyorum?' gibi kaygılar silinip gidiyor.
Kameralarla tanışana kadar ben kendimin farkında değildim. İnsanlar beni tanıyorlar falan... Mesela; yemekhanede bakanlara "Ne bakıyorsun?" diye sert çıktığım oluyordu. Onlar "Ağabey, seni tanıyoruz işte" falan deyince "Aaa, pardon" diyordum. Anlayacağınız uzunca bir süre ben onu algılayamadım.
TV'DE DRAM...
Ben genç, İstanbul'da yaşayan, mesleği olan bir insanım... Haliyle bir sürü de kız arkadaşım var. Ama ne zaman, nerede bir kamera görüntülese, yanımdaki sevgilim oluyor. En yakın arkadaşım daha yeni evlendi. En az beş kere bizi sevgili diye yazdılar. En son kızın annesi aradı "Doğru mu?" diye...
Ünlü olduktan sonra özgürlüğümü kaybettim. Bu konuyu arkadaşlarımızla çok tartışıyoruz. Birey olmaktan çıkıyorsunuz.
Televizyona en azından bir yıl bulaşmak istemiyorum. Eğer bir şekilde televizyona iş yapacak olursam da komedi olmayacak. İyi bir dramada oynamak istiyorum.
