Ünlü isimler, çocukluk anılarını anlattı
Ünlü isimler, çocukluk anılarını anlattı. Kimi haylaz, kimi laf anlamaz, kimisi de düzenbazdı!
*Cem Yılmaz: Dedemle parka gittiğimiz bir gün TRT'ciler gelip beni oynarken çekti. Yayın günü bizim aile, programı izlemek için televizyon karşısına geçti. Kendimi ekranda görünce, 'Beni niye parkta unuttunuz' diye ağlamıştım.
* Acun Ilıcalı: Tam bir sokak çocuğuydum. Kadıköy Anadolu Lisesi'nin en başarısız ismiydim. Hiç sınıfta kalmadım, gelmiş geçmiş en büyük kopyacı benimdir herhalde.
* Teoman: Ropdöşambrlı bir çocuktum. Çünkü evde pijamayla dolaşmak ayıptı. Muhallebi çocuğuyla sokak çocuğu arasında gidip geldim. Salon erkeği denir ya, ben de salon çocuğuydum.
* Beyazıt Öztürk: Mahalleden geçen ve kuru ekmek toplayan amcalar vardı. Evde yemek yemez,
onların torbasından ekmek yerdim.
* Cem Yılmaz: " Bulmacalarda 'annenin erkek kardeşi' kısmına, dayımın beş harfli ismini sığdırmaya çalışırdım."
* Ata Demirer: " Tekvando kursuna yazılmıştım, döner tekme atarım diye düşündüm, hocanın önüne yuvarlandım, bir daha gitmedim."
* Beyazıt Öztürk: "3–4 yaşlarında elimi prize sokmuştum. O kadar canlı bir anı ki, cansıza dönüyordum neredeyse!"
* İpek Tuzcuoğlu: "Aşıdan çok korkardım, okulda aşı yapılacağını duyar duymaz kendimi dışarı atar, her seferinde mutlaka kaçardım. Öğretmenlerimden bu yüzden çok azar işitmişimdir. Ama bu korkum hiç geçmedi..."
* Acun Ilıcalı: Tam bir sokak çocuğuydum. Kadıköy Anadolu Lisesi'nin en başarısız ismiydim. Hiç sınıfta kalmadım, gelmiş geçmiş en büyük kopyacı benimdir herhalde.
* Teoman: Ropdöşambrlı bir çocuktum. Çünkü evde pijamayla dolaşmak ayıptı. Muhallebi çocuğuyla sokak çocuğu arasında gidip geldim. Salon erkeği denir ya, ben de salon çocuğuydum.
* Beyazıt Öztürk: Mahalleden geçen ve kuru ekmek toplayan amcalar vardı. Evde yemek yemez,
onların torbasından ekmek yerdim.
* Cem Yılmaz: " Bulmacalarda 'annenin erkek kardeşi' kısmına, dayımın beş harfli ismini sığdırmaya çalışırdım."
* Ata Demirer: " Tekvando kursuna yazılmıştım, döner tekme atarım diye düşündüm, hocanın önüne yuvarlandım, bir daha gitmedim."
* Beyazıt Öztürk: "3–4 yaşlarında elimi prize sokmuştum. O kadar canlı bir anı ki, cansıza dönüyordum neredeyse!"
* İpek Tuzcuoğlu: "Aşıdan çok korkardım, okulda aşı yapılacağını duyar duymaz kendimi dışarı atar, her seferinde mutlaka kaçardım. Öğretmenlerimden bu yüzden çok azar işitmişimdir. Ama bu korkum hiç geçmedi..."
